حضرت آیت الله سید مصطفی خوانساری (ره) می گوید:
روزی خدمت حضرت آیت الله العظمی بروجردى نشسته بودم . عده ای از اصحاب ایشان ، از خدمات و کارهای آن بزرگوار تمجید می کردند . من ساکت بودم و چیزی اظهار نمی کردم . رو کردند به من و فرمودند :
شما چرا ساکت هستید ؟ یک مطلبی بگویید .
عرض کردم در روایت دارد : “اخلص العمل فإن الناقد بصیر بصیر “
تا این عبارت را خواندم ، اشک از دیدگانشان جاری شد و حالشان دگرگون گردید . رو کردند به آقایان فرمودند : “بله ! اگر در قیامت شما باشید مسأله حل است ولی نه .
اخلص العمل فإن الناقد بصیر بصیر .”
پس از آن هرگاه به من بر می خوردند می فرمودند : “اخلص العمل فإن الناقد بصیر بصیر .”
و حالشان دگرگون می شد .
آیت الله بروجردی واقعا به معاد باور داشت و به آن یقین کرده بود .
………………………………………………….
چشم و چراغ مرجعیت ، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم ، ص 72.
اخلاص حضرت آیت الله العظمی بروجردى1
آنان که معاد و روز جزا را باور ندارند معنای اخلاص در عمل را نیز نخواهند فهمید. ریای در عمل مانع از این می شود که با خدا معامله کنند و امثال آیت الله العظمی بروجردی که معاد را با پوست و گوشت و استخوان خود باور کرده اند آن چنان خوف دارند که گویی هراسانند که مبادا اعمالشان مقبول درگاه حضرت حق قرار نگیرد . هر وقت سخن از خدمات ایشان به میان می آمد ، می فرمودند:
«اخلص العمل فان الناقد بصیر»2
«عمل خود را خالص کن ، زیرا بازرس عمل بسیار بینا است».
……………………………………………….
1- ر. ك: مسلم تهوری، منادیان تقریب،ص50.
2- این عبارت ، بخشی از حدیث قدسی است که تحت عنوان سوره ی 25 تورات آمده است .
یا بن آدم ! اکثر من الزاد فان الطریق بعید بعید.
و جدد السفینة فان البحر عمیق عمیق
و اخلص العمل فان الناقد بصیر بصیر
و آخر نومک الی القبر و فخرک الی المیزان و الشهوتک الی الجنة و راحتک الی الاخرة و لذتک الی الحور العین و کن لی اکن لک و تقرب الی باستهانة الدنیا و تبعد عن النار لبغض الفجار و حب الابرار فان الله لایضیع اجر المحسنین (کلمة الله ، تألیف سید حسن شیرازی ، ص 471)