آیت الله سید حسین موسوی كرمانی می گوید:
شیخ شلتوت در قم به دیدار آیت الله بروجردی آمد.او در این دیدار،خیلی به آقای بروجردی علاقه مند شد وپس از آن،هر جا می رفت از آقای بروجردی تعریف می کرد.وی بعد از آن که به مصر بازگشت،دستور داد فقه شیعه در الأزهر تدریس شود.تا زمانی که شیخ شلتوت در الأزهر بود،«مختصر نافع» محقق در الأزهر تدریس می شد.شیخ شلتوت از مصر برای آقای بروجردی نامه می نوشت،ولی آقای بروجردی جواب نمی داد.شیخ شلتوت می گفت:
«آقای بروجردی نظیر ندارد.او در تمام علوم اسلامی،استاد است.»
در نامه هایش به آقای بروجردی ،خیلی احترام می گذاشت.روزی آقای حائری به آقای بروجردی می گوید که خوب نیست شما جواب نامه های ایشان را نمی دهید.ممکن است کدورتی حاصل شود.آقای بروجردی قبول می کنند ونامه ای به شیخ شلتوت می نویسد. شیخ شلتوت در پاسخ نامه ی آقای بروجردی می نویسد:
«استاد اعظم،نامه ات رسید.آن را بوسیدم ومطالب بسیار ارزنده ای در آن دیدم.به جای دعاهایی که عقب نمازها می خواندم،اکنون نامه ی شما را می خوانم.هربار که نامه ی شما را می خوانم،مطالبی جدید را می فهمم.»
………………………………………………………….
خاطرات آیت الله سید حسین موسوی كرمانی،انتشارات مركز اسناد انقلاب اسلامی،ص99.
فتوای شیخ محمود شلتوت
آیت الله محمد یزدی می گوید:
یكی از آثار و تبعات مثبت تأسیس دارالتقریب اسلامی، فتوای تاریخی فقیه بزرگ اهل سنت، شیخ شلتوت بود كه اعلام كرد: تمام كسانی كه شهادتین را به زبان جاری كنند و معاد را بپذیرند، مسلم هستند؛ حتی اگر دیگر اصول دین را به نحو دیگری پذیرفته باشند. حاصل این فتوا، مسلمان بودن شیعیان بود. در ضمن شیخ شلتوت فتوا داده بود كه فقها و مراجع بزرگ شیعه هم مانند ائمه اربعه اهل سنت هستند و نظراتشان قابل احترام و قابل طرح در كنار نظر ائمه چهارگانه است.
……………………………………………..
1- ر.ك:خاطرات آیت الله یزدی،ص149.