آیت الله شیخ لطف الله صافی گلپایگانی (دام ظله) می گوید:
روش اجتهادی آن بزرگوار ، وضعیت جدید و تحول عجیبی را در طریقه استنباط احکام ، در حوزه های علمیه نجف و قم ایجاد کرد. در گذشته ، بیشتر آقایان ، در مباحث و استنباطات خود ، بیشتر به ” وسائل الشیعه ” مراجعه می کردند و کمتر به سراغ احادیث واصول اولیه می رفتند . چه بسا که به همان نصّ احادیث در کتابهای فقهی اکتفا می شد . دیگر اینکه، سیر اقوال در مسأله ، مخصوصاً اقوال قدما مورد تتبع کافی قرار نمی گرفت و به نقل دیگران اکتفا می گردید .
آیت الله بروجردی دقیقاً سیر اقوال را ، مخصوصاً اقوال قدما را بررسی می کردند . در این اواخر ، تا آنجا که من اطلاع دارم مراجعه به کتابهای فقهی قدما مثل جوامع الفقهیه وغیره ، کمتر متداول بود . بسیاری از بزرگان در نقل اقوال قدما به نقل صاحب جواهر و کتابهای متأخرین اکتفا می کردند . با توجه آن مرحوم ، موضوع مراجعه به کتابهای قدما مطرح و احیا شد . جوامع الفقهیه ، مفتاح الکرامه و… چون مجمع اقوال قدما بود ، به برکت شیوه ایشان ، در حوزه های علمیه رایج گردید . آن بزرگوار به مصادر اولیه رجوع نموده و شاگردان خود را به مراجعه به آنها ترغیب می کرد .
ایشان در رجال هم ، صرفاً به دیدن یک کتاب رجالی و تکیه بر قضاوت آن در صحت و ضعف روایت اکتفا نمی کردند بلکه خود مجتهدانه ، وضعیت هر راوی را بررسی دقیق می کردند .
خلاصه ، فقه ایشان ، علاوه بر این که بسیار محکم و اطمینان آور بود ، طلبه را نیز به سرعت فقیه و صاحب نظر می کرد .
یک وقتی از مرحوم امام خمینی قدس سره، شنیدم که قریب به این مضمون می فرمودند :
« طلبه ای که مقدمات و سطح را خوب طی کرده باشد و دارای استعداد باشد ، دو یا سه ماه ، در درس آیت الله بروجردی شرکت کند ، مجتهد می شود و می تواند همین روش را در دیگر ابواب مسائل فقهی به کار گیرد .»
………………………………………………………………..
ر.ك: چشم و چراغ مرجعیت ، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم ، ص 130 .