آیت الله سید محمد حسین علوی بروجردی می گوید:
یكی از آثار جالب آیت الله فقید مدرسه علمی نجف اشرف است كه در زمینی به مساحت پانصد متر در سه طبقه بابتون مسلح بنا گردیده و جمعا 64 اتاق دارد و یكی از نزدیكترین مدارس به حرم مطهر حضرت مولی الموالی امیرالمومنین است . این مدرسه كه به دستور آیت الله فقید و نظارت آقای حاج شیخ نصرالله خلخالی که خود از علمای سرشناس و وکیل عام آیت الله فقید در عراق بودند ، به سبكی بسیار جالب و زیبا و كاملا مجهز بنا گردیده و دارای تمام وسائل زندگی برای طلاب است ، لوله كشی آب و سردابهای بسیار خوب با پنكه‌های قوی و سایر امتیازاتی كه در ساختمان این مدرسه بكار رفته است موجب شده است كه مدرسه بزرگ آیت الله فقید از بهترین مدارس حوزه نجف ، بلكه همه عراق گردد ، بعد از بنای این مدرسه بود كه آیت الله فقید فرزند كوچك خود سید احمد را امر فرمودند به نجف اشرف مهاجرت و حدود چهار سال در آنجا توقف و در یكی از حجرات همین مدرسه ساكن گردیدند و زیر نظر آقای حاج شیخ علی محمد بروجردی كه خود مردی وارسته و بسیار مورد اعتماد آیت الله فقید بودند ، تحصیلات خود را ادامه دهند . علامه سید موسی بحرالعلوم كه خود از علمای عالیقدر و از خاندان جلیل بحرالعلوم و از بنی اعمام آیت الله فقیدند ، بعد از بنای مدرسه اشعاری در تاریخ آن سرودند كه در ذیل نقل می‌شود :
هــــذه مدرسة شیدت لمن طــلب العلم و من ادی قروضه
اســــــسته ید اعلی مرجع زاده الله مـــــــن الجاه عریضه
للـــــحسین بن علی اجرها جبـــــــــرالله به الحق مهیضه
و عــــــن الصادق قد ارختها طلـــــب العلم کما جاء فریض
1375
آیت الله فقید در نجف دارای مدرسه دیگری است كه محل آن را یك نفر بازرگان خیر كویتی به آیت الله فقید هدیه نمود و ایشان هم آن محل را تعمیر و با تصرفاتی در اختیار طلاب علوم دینیه گذاردند . این مدرسه هم جمعا حدود سی حجره دارد و مدرسه زیبا و مجهزی است . ناگفته نماند كه مدرسه بزرگی كه اكنون در منطقه «حی السعد» به همت آقای حاج محمد علی اتفاق و عنایت و جدیت و زیر نظر مستقیم دانشمند محترم و عالم جلیل آقا سید محمد كلانتر بنا گردیده و تقریبا نزدیك به خاتمه است و در حدود دویست حجره دارد ، با ارشاد و تشویق آیت الله فقید شروع گردیده و امیدوارم با طرز جالب و آبرومندی به زودی پایان پذیرد .
………………………………………………………………….
علوی بروجردی، سید محمد حسین، خاطرات زندگانی حضرت آیت الله العظمی بروجردی ،ص105.
مدرسه نجف
این مدرسه به مساحت 500 متر و در سه طبقه ساخته شده و جمعاً دارای 64 اتاق می باشد . همچنین دارای کتابخانه ای است که در حدود هشت هزار جلد کتاب دارد. آیت الله بروجردی قسمتی از کتابهای شخصی خود را به این کتابخانه اهدا کرد .
همچنین یک فرد خیر کویتی در سال (1376 هـ . ق) قطعه زمین بزرگی در منطقه « حی السعد» در حدود پنج هزار متر مربع به آیت الله بروجردی هدیه کرد . ایشان هم دستور ساخت مدرسه ای را در نجف اشرف دادند . ظاهراً این مدرسه دارای 200 اتاق و مزایای دیگر می باشد.
………………………………………………………….
تهوری، مسلم،آیت الله بروجردی و اتحاد دنیای اسلام(منادیان تقریب3)، ص 150.
مدرسه بزرگ آیت الله بروجردی در نجف
زمین این مدرسه به مساحت پنج هزار متر مربع به دستور آیت الله بروجردی در منطقه “حی السعد” توسط حاج محمد علی اتفاق خریداری و کار ساختمانی آن آغاز شد . این مدرسه با تعداد دو يست حجره در سه طبقه و با متعلقات لازم در اختیار طلاب و فضلای علوم دینی قرار دارد .
……………………………………………………………………….
ابازری ، عبدالرحیم آیت اخلاص، ص 93.
مدرسه آیت الله بروجردی در نجف
این مدرسه در زمینی به مساحت پانصد متر مربع دارای سه طبقه ساختمان با 64 حجره و یک کتابخانه مجهز است که به صورت زیبا و با اصول مهندسی و معماری اسلامی در سال 1373 ه.ق. ساخته شده است .
…………………………………………………………….
ابازری ، عبدالرحیم آیت اخلاص، ص 93.
سخنرانی در مدرسه علمیه تازه تأسیس درنجف اشرف
وقتی پس از معالجه- که شرح آن در بخش خاطرات بعضی از سفرها آمده است-به اتفاق برادر وفرزندم از آلمان به شهر ژنو در سوییس آمدیم وبرای بیروت ویزا گرفتیم،از بیروت به دمشق رفتیم ودر آن جا هم ویزای بغداد را گرفتیم.از بغداد به نجف اشرف رفتیم وبر آیت الله خویی وارد شدیم.مرحوم آقا شیخ نصرالله خلخالی از من دعوت کرد تا در مدرسه آیت الله العظمی بروجردی –که تازه بنایش تمام شده بود-سخنرانی کنم.به دلیل عمل جراحی عذر خواستم،ولی چون اصراركرد،گفتم فقط یك شب منبر می روم. به اصرار زیاد ایشان یک شب دیگر هم وعده دادم.بعد به درخواست آیت الله خویی یک شب دیگر هم وعده دادم وسه شب در مدرسۀ آیت الله العظمی بروجردی منبر رفتم.اجتماع مردم وطلاب فوق العاده بود. پس از چند روز اقامت،با هواپیما از راه عراق به
ایران آمدیم.پس از مراجعت در قم به ملاقات آیت الله بروجردی رفتم تا شرح جریان سفر را بگویم.آیت الله بروجردی گفتند:«شما بروید تهران،چون فعلاً کار دارید؛ولی با فراغ بیشتری مجدداً به قم بیایید ودو سه روزی بمانید وآنچه را دیده اید ولازم است که من بدانم،بازگو کنید.سفر بعد که به قم آمدم،ایشان خلوت کردند و در موقعیتی که هیچ کس جز من وایشان نبود،مشروح جریان سفر را به دقت جویا شدند.
……………………………………………………………………..
خاطرات و مبارزات حجت الاسلام فلسفی،مركز اسناد انقلاب اسلامی ،ص214.