آیت الله واعظ زاده خراسانی می گوید:
دیگر از خاطرات درس ، نظر قطعی او است در عدم تحریف کتاب (قرآن) : مسأله این بود که در بحث حجیت ظواهر کتاب ، ایشان مایل نبود که حتی اسمی از مسأله تحریف ببرد و مسأله را به پایان رسانید و از آن رد شد ، برخی از طلاب از پای منبر گفتند خوب است مسأله تحریف را دنبال کنید چون در کتابهای اصول متأخرین ، در بحث حجیت ظواهر کتاب ، مطرح گردیده است .
روز بعد معظم له در حلقه درس ، بنا به خواهش طلاب ، فرمود : هر کس از کیفیت نزول قرآن و حفظ آن خبر داشته باشد حتی احتمال تحریف در آن را نمی‌دهد و خواهد دانست که امکان تحریف وجود نداشته است . در توضیح آن فرمود به مجردی که آیه‌ای یا سوره‌ای نازل می‌گردید و رسول اکرم آن را بر مردم تلاوت می‌فرمود صدها نفر آن را از بر می‌کردند و مرتباً آن را تکرار نموده و هر روز و شب تلاوت می‌کردند ، بطوری که اگر در محیط اسلامی مدینه و جاهای دیگر ، کسی یک کلمه را زیر و رو می‌کرد ، همه او را تخطئه می‌کردند ، نظیر شعر یا قصیده معروفی که اگر کسی آن را به غلط بخواند مردم بخصوص ادیبان ، خطای او را می‌گیرند …
از این قبیل مطالب را ادامه داد ، از جمله فرمود روایات تحریفیه ، سه چهارم آنها را یک نفر بنام احمد بن محمد سیاری اوائل قرن سوم ، جعل کرده است . این بحث با این استحکام و قاطعیت برای طلاب بسیار آموزنده و مفید بود که گول پاره‌ای از روایات را در این باب نخورند و به کثرت آنها مغرور نشوند . چنانکه می‌دانیم اتفاق مسلمین بر قرآن و صیانت آن از تحریف ، از ارکان مهم تقریب است و باید این شبهه را از اذهان زایل کرد تا دو مرتبه از کسی از امامیه چنین حرفی شنیده نشود .
………………………………………………
ر.ك: واعظ زاده خراسانی ، محمد، زندگی آیت الله العظمی بروجردی ،ص 365.