با آیت الله شیخ لطف الله صافی گلپایگانی (دام ظله)
ایشان تسلط عجیبی بر اصول داشت و به آن بسیار اهمیت می داد و تحول علم اصول و مسائل آن را ، چنانکه درخور بزرگترین اساتید این فن است ، بررسی کرده بود و در بعضی ابواب مختلف آن، نظریاتی مخصوص به خود داشت ؛ ولی در استنباط احکام ، با این که اصولی بسیار محقق و متبحری بود ، و با تسلطی که بر احادیث و دقتی که در استفاده از احادیث می کرد ، خیلی کم به اصول عملیه تمسک می جست .آیت الله بروجردی ، در اصول، مبانی خاصی داشت .در مفهوم اجماع ، مبنای خاص داشت .دلیل انسداد را از نظر تاریخی ریشه یابی کرده بود و آن را بر خلاف آنان که دلیل بر حجّیت ظن مطلق می دانند ، با تقریر و بیان خاص به خود ، دلیل بر حجیت خبر واحد می دانست .
همین نظریه ای که موضوع علم اصول، حجت است ،از ابتکارات آن بزرگوار است و دیگران از ایشان گرفته اند .
………………………………………………………………..
ر.ك:چشم و چراغ مرجعیت ، مركز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم ، ص 128 .