مقصد دویّم در مستحبّات احرام حجّ است تا وقت وقوف به عرفات بدانکه افضل اوقات احرام از برای متمتّع بعد از فراغ از عمرۀ تمتّع روز ترویه است بعد از نماز ظهر و اگر ظهر نباشد عصر والا نماز واجبی دیگر هر چند قضا باشد و اگر نباشد بعد از نماز احرام که اقلّ آن دو رکعت است چنانچه گذشت و افضل اماکن احرام از برای او از همه مکّه مسجد الحرام است و افضل مواضع از برای او حجر حضرت اسماعیل است یا مقام حضرت ابراهیم پس در آن جا نیّت کند بعد از پوشیدن جامۀ احرام و اعمالی که قبل از این در احرام عمره گذشت که احرام می بندم یعنی ملتزم می شوم به کفّ از محرّمات مذکوره سابقاً به جهت توجّه به جا آوردن فرض حجّ تمتّع به جهت تقرّب به خداوند عالم یا اطاعت فرمان او جلّ ذکره پس تلبیه گوید به نحوی که مذکور شد(1)و چون مشرف شود بر ابطح به او از بلند بگوید و چون متوجّه منی شود بگویداللهم اياك ارجوا و اياك ادعو فبلغني املي و اصلح لي عملي و بارام تن و دل برود با تسبیح و تقدیس و ذکر حق تعالي و چون به منی رسد بگوید الحمد لله الذي اقدميها صالحا في عافية و بلغني هذا المكان پس بگوید اللهم هذه مني و هي مما مننت به علينا من المناسك فاسئلك ان تمن علي بما مننت علي انبيائك فانما انا عبدك و في قبضتك و سنت است كه شب عرفه در مني باشد و مشغول طاعت الهي باشد و بهتر آن است که این عبادتها را خصوصاً نمازها را در مسجد خیف به جای آورد چون نماز صبح کند تعقیب خواند تا طلوع آفتاب و روانۀ عرفات شود و اگر خواهد بعد از طلوع صبح روانه شود و لکن سنّت بلکه احوط آنست که از وادی محسّر ردّ نشود تا آفتاب طالع نشود و مکروه است که پیش از صبح روانه شود و از بعضی حرمت حکایت کرده اند مگر از جهت ضروتی مثل بیماری و کسی که خوف ازدحام خلق داشته باشد چون متوجّه عرفات شود این دعا بخواند
اللهم اليك صمدت و اياك اعتمدت و وجهك اردت اسئك ان تبارك لي في رحلتي و ان تقضي لي حاجتي و ان تجعلني ممن تباهي به اليوم من هو افضل مني وتلبیه گوید تا به عرفات رسد و چون خیمه اش در نَمِره بزند که نزدیک عرفات است متّصل به آن و از عرفات نیست.
……………………………………………………………………………………..
1- لکن تبدیل کند کلماتی را كه به عمره اختصاص دارند بالفاظ دیگر مثلاً بدل کند و هذه عمرة متعة الی الحجّ را باينکه بگوید و هذه حجّة تمتّع ح طبا مذّظله.