مقصد سیّم در واجبات احرام و آنچه متعلّق به آنها است امّا واجبات در احرام پس سه چیز است.
اوّل نیّت است به آنکه قصد کند احرام بستن را از برای عمرۀ تمتّع حجة الاسلام به جهت اطاعت فرمودۀ خداوند عالم ومعنی احرام بستن چنانچه بعضي ذکر کرده اند به خود قرار دادن ترک اموری چند است که خواهد آمد بجهة توجّه به مکّه به جهت ادای افعال معهوده.
دوّیم گفتن چهار تلبیه است و صورت آن بنابر احوط بلکه اصحّ اینست
لبّيْكَ، اللّهُمّ لَبّيْكَ، لَبّيْكَ لا شَرِيكَ لَكَ لَبّيْكَ اِنّ الْحَمْدَ وَ النّعْمَةَ لَكَ وَ الْمُلْكَ، لا شَرِيكَ لَكَ لَبّيْك.
و واجبست تصحیح این فقرات چنانچه تصحیح تکبیرةالاحرام وقرائت حمد و سوره و غیر آن در نماز واجب است و احوط و اولی کسر همزۀ ان و فتح کاف الملک است و اگر تکرار لَکَ بعد الملک نماید(1) بد نیست و بدانکه واجب است تعلّم ان اگر ندانسته باشد آنرا یا کسی او را تلقین کند و اگر ممکن نشود جمع کند میانۀ تلفّظ به آن به هر نحو که ممکن شود و ترجمۀ آن و نایب گرفتن در گفتن آن.
سیّم واجب است قبل از نیّت و تلبیه پوشیدن دو جامۀ احرام که یکی از آنها ستر کند ما بین ناف و زانو را که آن را ازار گویند و دیگری که آن را رداء گویند آن قدر باشد که ساتر منکبین بوده باشد و بدان که ظاهر مشهور آنست که پوشیدن این دو جامه و کندن رخت دوختۀ خود شرط احرام نیست اگر چه واجب است و ظاهر بعضی اشتراط کندن رخت دوخته است پس احوط آنست که قبل از نیّت و تلبیه رخت احرام بپوشد(مسئله1) و شرط است در این دو جامه که نماز در آنها صحیح باشد پس کفایت نمی کند حریر و غیر مأکول اللّحم و متنجس به نجاستی که معفوّ نباشد و هم چنین کفایت نمی کند ازاری که بشره از آن نمایان باشد و احوط در رداء نیز ملاحظه این شرط است و احوط تطهیر این دو جامه است یا تبدیل آنها اگر نجس شوند در احوال احرام بلکه احوط مبادرت بازالۀ نجاست است از بدن نیز و بعضی از علماء منع نموده اند از حریر خالص در جامۀ احرام زن و خالی از قوّه نیست با آنکه احوط است بلکه بعضی تصریح فرموده اند که احوط آنست که زن در جمیع احوال احرام حریر خالص نپوشد و احوط آنست که از چنین پوست نباشد بنابر آنکه در عرف عرب ثوب بر آن صدق نمی کند و هم چنین منسوج بوده باشد(بافته) نه مثل نمد مالیده باشند.
……………………………………………………………………………………………………………………..
1- لكن اولي ترك آن است ح طبا مد ظله