آیت الله بروجردی از اساتید خود اجازه اجتهاد داشتند. ذیلاً نامه ای را که استاد ایشان ، مرحوم آخوند خراسانی، برای پدر آیت الله بروجردی نوشته بود، آورده ایم. در این نامه ، ایشان ضمن تشریح شخصیت علمی آیت الله بروجردی ، سفارش کرده بودند که ایشان را به عنوا ن مجتهد جامع الشرایط بشناسد و به مردم معرفی کنند و در اخذ فتوا و احکام شرعی به ایشان مراجعه نمایند.
32 / شکوه شیعه
«بسم الله الرحمن الرحیم»
به عرض می رساند مکنون خاطر همیشه این است که پیوسته زحمت داده، از ایام، جناب مستطاب عالی استبشار کرده باشد، ولی غالباً به مهمات مستند و اکتفا به دعا شده است.
جناب مستطاب ثقة الاسلام، اسوه المحققین ، قدوة المحققن، فخر العلماء و المجتهدین آقای آقا حسین دام « تآییده» من الله تعالی که سنین کثیره در بلاد غربت ، خصوص قبة الاسلام نجف اشرف به تکمیل مراتب علمیه و عملیه مشغول و مساعی جمیله و مجاهدات بلیغه در این طریقه مبذول فرموده و در مجامع بحث احقر لیالی و ایام و شهود و اعوام متمادیه حاضر و با کمال تحقیق و تدقیق تکمیل مبادی نموده ، تا این که بحمد الله تعالی و حسن تأییده ربقةتقلید را از رقبة خود خلع و به ملکة قویة اجتهادیه جامعاً للشرایط نائل شده اند و ذلک فضل الله یؤتیه من یشاء.
حسب الامر جنابعالی روانه ولایت ، و رجاء واثق آن است که انشاء الله تعالی در وظایف شرعیه فقاهت را متصدی و اخوان مؤمنین هم در امتثال و اتباع و اجرای احکام ایشان سعادت یاب خواهند شد، و نعمت وجود مثل جناب ایشان عالم صالح و مجتهد عدل را برای خودشان غنیمت خواهند دانست، و خود جنابعالی نیز همواره شاکر به موهبت الهی عز اسمه و مزید بر رأفت ابوت در موجبات ترویج و ترقیه خاطر ایشان کوتاهی نخواهید فرمود.
و مضمون نامه ی احقر را : شریعت خواهان اهالی و آقایان عظام
33/پیشینه خانوادگی و تحصیلات
و سلسله ی شریفه ( سادات طباطبایی) ابلاغ خواهید داشت. زیاد، احتیاج به تصدیع نیست. انشاء الله ظهور و بروز آثار علمیه و عملیه ی خود آن قرة العین دام فضله مصدق این و در روشنایی دل و دیده احقر و جنابعالی زیاده بر مأمول خواهد بود.
جناب ایشان را به اولیای حق سلام الله علیهم سپرده، امیدوارم منشأ مقدمات بزرگ در شریعت طاهره بشوند – و السلام علیکم.1
من الاحقر محمد کاظم الخراسانی»
آیت الله خراسانی در نامه دیگر قبل از نامه فوق، از وضع فرزند سید علی ، پدر آیت الله بروجردی ، در نجف اشرف خبر می دهند و از جمله می نویسند:
« جناب مستطاب شریعتمدار، فخر المحققین، فرزندی مقام [که جای فرزند من است]، آقا حسین مجتهد سلمه الله هم سلامت و در کمال شایستگی به اکمال مراتب خود مشغولند و زاید الوصف طرف میل و محبت احقر، زیرا که در حوزه علمیه اگر دو نفر فرضاً به واقعیت تحصیل داشته باشد، یکی ایشان هستند و بحمد الله خیلی امیداوری ها در حق ایشان دارم …»2
———————-
1 – علی دوانی ، مفاخر اسلام، ( ج 12)، صص 104 و 105.
2 – همان، ص 105.