مسأله 1542- بعد از مرگ انسان می‌شود برای نماز و عبادتهای دیگر او كه در زندگی به جا نیاورده، دیگری را اجیر كنند؛ یعنی به او مزد دهند كه آن‌ها را به جا آورد، و اگر كسی بدون مزد هم آن‌ها را انجام دهد صحیح است.
مسأله 1543- انسان می‌تواند برای بعضی از كارهای مستحبی ـ مثل زیارت قبر پیغمبر و امامان3 ـ از طرف زندگان اجیر شود و نیز می‌تواند كار مستحبی را انجام دهد و ثواب آن را برای مردگان یا زندگان هدیه نماید.
مسأله 1544- كسی كه برای نماز قضای میت اجیر شده، باید یا مجتهد باشد یا مسائل نماز را از روی تقلید صحیح بداند.
مسأله 1545- اجیر باید موقع نیت میت را معین نماید، و لازم نیست اسم او را بداند، پس اگر نیت كند از طرف كسی نماز می‌خوانم كه برای او اجیر شدهام كافی است.
مسأله 1546- اجیر باید خود را به جای میت فرض كند و عبادتهای او را قضا نماید، و اگر عملی را انجام دهد و ثواب آن را برای او هدیه كند، كافی نیست.
مسأله 1547- باید كسی را اجیر كنند كه اطمینان داشته باشند عمل را به طور صحیح انجام می‌دهد.
مسأله 1548- كسی كه دیگری را برای نمازهای میت اجیر كرده، اگر بفهمد كه عمل را به جا نیاورده، یا باطل انجام داده باید دوباره اجیر بگیرد.
مسأله 1549- هرگاه شك كند كه اجیر عمل را انجام داده یا نه، اگرچه بگوید انجام دادهام، باید دوباره اجیر بگیرد؛ ولی اگر شك كند كه عمل او صحیح بوده یا نه، گرفتن اجیر لازم نیست.
مسأله 1550- كسی را كه عذری دارد و مثلاً با تیمّم یا نشسته نماز می‌خواند، نمی‌شود برای نمازهای میت اجیر كرد، اگرچه نماز میت هم به همانطور قضا شده باشد.
مسأله 1551- مرد برای زن و زن برای مرد می‌تواند اجیر شود، و در بلند خواندن و آهسته خواندنِ نماز باید به تكلیف خود عمل نماید.
مسأله 1552- قضای نمازهای میت باید به ترتیب خوانده شود، و اگر ترتیب آن‌ها را نمی‌دانند باید با اجیر شرط كنند به قدری نماز بخواند كه ترتیب به عمل آید.
مسأله 1553- اگر با اجیر شرط كنند كه عمل را به طور مخصوصی انجام دهد، باید همان طور به جا آورد، و اگر با او شرط نكنند، باید در آن عمل به تكلیف خود رفتار نماید، و احتیاط مستحب آن است كه از وظیفۀ خودش و میت، هر كدام كه به احتیاط نزدیكتراست به آن عمل كند، مثلاً اگر وظیفۀ میت گفتن سه مرتبه تسبیحات اربعه بوده و تكلیف او یك مرتبه است سه مرتبه بگوید.
مسأله 1554- اگر با اجیر شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحّبات آن بخواند، باید مقداری از مستحبات نماز را كه معمول است به جا آورد.
مسأله 1555- اگر انسان چند نفر را برای نماز قضای میت اجیر كند، باید برای هر كدام آن‌ها وقتی را معین نماید، مثلاً اگر با یكی از آن‌ها قرار گذاشت كه از صبح تا ظهر نماز قضا بخواند، با دیگری قرار بگذارد كه از ظهر تا شب بخواند؛ و نیز باید نمازی را كه در هر دفعه شروع می‌كند، معین نماید، مثلاً قرار بگذارد اوّل نمازی كه می‌خواند صبح باشد یا ظهر یا عصر؛ و همچنین باید با آن‌ها قرار بگذارد كه در هر دفعه نماز یك شبانه روز را تمام كنند، و اگر ناقص بگذارند آن را حساب نكنند، و دفعۀ بعد نماز یك شبانه روز را از سر شروع نمایند.
مسأله 1556- اگر كسی اجیر شود كه مثلاً در مدت یك سال نمازهای میت را بخواند و پیش از تمام شدن سال بمیرد، بنابراحتیاط واجب باید برای نمازهائی كه می‌دانند یا احتمال می‌دهند به جا نیاورده، دیگری را اجیر نمایند.
مسأله 1557- كسی را كه برای نمازهای میت اجیر كرده‌اند، اگر پیش از تمام كردن نمازها بمیرد و اجرت همۀ آن‌ها را گرفته باشد، چنانچه شرط كرده باشند كه تمام نمازها را خودش بخواند، باید اجرت مقداری را كه نخوانده از مال او به ولی میت بدهند، مثلاً اگر نصف آن‌ها را نخوانده، باید نصف پولی را كه گرفته از مال او به ولی میت بدهند؛ و اگر شرط نكرده باشند، باید ورثهاش از مال او اجیر بگیرند، اما اگر مال نداشته باشد بر ورثۀ او چیزی واجب نیست.
مسأله 1558- اگر اجیر پیش از تمام كردن نمازهای میت بمیرد و خودش هم نماز قضا داشته باشد، باید از مال او برای نمازهائی كه اجیر بوده دیگری را اجیر نمایند، و اگر چیزی زیاد آمد، در صورتی كه وصیت كرده باشد و ورثه اجازه بدهند، برای تمام نمازهای او اجیر بگیرند، و اگر اجازه ندهند ثلث آن را به مصرف نماز خودش برسانند.