به واسطۀ عقد ازدواج زن به مرد حلال می‌شود، و آن بر دو قسم است: دائم و غیر دائم.
عقد دائم آن است كه مدّت زناشوئی در آن معین نشود، و زنی را كه به این قسم عقد می‌كنند دائمه گویند.
و عقد غیر دائم آن است كه مدّت زناشوئی در آن معین شود، مثلاً زن را به مدّت یك ساعت، یا یك روز، یا یك ماه، یا یك سال، یا بیشتر عقد نمایند، و زنی را كه به این قسم عقد كنند، و مُتعه و صیغه می‌نامند.