نـفـاس

 

 

 

مسأله 514- از وقتی كه اولین جزء بچّه از شكم مادر بیرون می‌آید هر خونی كه زن می‌بیند، اگر پیش از ده روز یا سرِ ده روز قطع شود، خون نفاس است. و زن را در حال نفاس، نفساء می‌گویند.

مسأله 515- خونی كه زن پیش از بیرون آمدن اوّلین جزء بچّه می‌بیند نفاس نیست.

مسأله 516- لازم نیست كه خلقت بچّه تمام باشد، بلكه اگر خون بسته‌ای هم از رحمِ زن خارج شود و خودِ زن بداند، یا چهار نفر قابله بگویند كه اگر در رحم می‌ماند انسان می‌شد، خونی كه تا ده روز ببیند خون نفاس است.

مسأله 517- ممكن است خون نفاس یك آن بیشتر نیاید، ولی بیشتر از ده روز نمی‌شود.

مسأله 518- هرگاه شك كند كه چیزی سقط شده یا نه، یا چیزی كه سقط شده اگر می‌ماند انسان می‌شد یا نه، لازم نیست وارسی كند، و خونی كه از او خارج می‌شود شرعاً خون نفاس نیست.

مسأله 519- توقف در مسجد و رساندن جایی از بدن به خط قرآن و كارهای دیگری كه بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است، و آنچه بر حائض واجب و مستحب و مكروه است، بر نفساء هم واجب و مستحب و مكروه می‌باشد.

مسأله 520- طلاق دادن زنی كه در حال نفاس است، و نزدیكی كردن با او حرام می‌باشد، و اگر شوهرش با او نزدیكی كند، احتیاط مستحب آن است ـ به دستوری كه در احكام حیض گفته شد ـ كفاره بدهد.

مسأله 521- وقتی زن از خون نفاس پاك شد، باید غسل كند و عبادت­های خود را به جا آورد، و اگر دوباره خون ببیند، چنانچه روزهایی كه خون دیده  با روزهایی كه در وسط پاك بوده، روی هم ده روز یا كمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است، و اگر روزهایی كه پاك بوده روزه گرفته باشد، باید قضا نماید.

مسأله 522- اگر زن از خون نفاس پاك شود و احتمال دهد كه در باطن خون هست، باید مقداری پنبه داخل فرج نماید و كمی‌صبر كند كه اگر پاك است، برای عبادت­های خود غسل كند.

مسأله 523- اگر خون نفاس زن از ده روز بگذرد، چنانچه در حیض عادت دارد، به ‌اندازۀ روزهای عادت او نفاس و بقیه استحاضه است؛ و اگر عادت ندارد، تا ده روز نفاس و بقیه استحاضه می‌باشد. و احتیاط مستحب آن است  كسی كه عادت دارد از روز بعد از عادت، و كسی كه عادت ندارد بعد از روز دهم تا روز هجدهم زایمان کارهای استحاضه را به جا آورد و کارهائی را که بر نفساء حرام است ترک کند.

مسأله 524- زنی كه عادت حیضش كمتر از ده روز است، اگر بیشتر از روزهای عادتش خون نفاس ببیند، باید به ‌اندازۀ روزهای عادت خود نفاس قرار دهد، و بعد از آن بنابر احتیاط واجب تا دو روز عبادت را ترك نماید، و بعد از دو روز تا روز دهم كارهای استحاضه را به جا آورد و كارهایی را كه بر نفساء حرام است ترك نماید. و اگر از ده روز بگذرد استحاضه است، و باید روزهای بعد از عادت تا روز دهم را هم استحاضه قرار دهد و عبادت­هایی را كه در آن روزها به جا نیاورده قضا نماید، مثلاً زنی كه عادت او شش روز بوده اگر بیشتر از شش روز خون ببیند، باید شش روز را نفاس قرار دهد و بنابر احتیاط واجب در روز هفتم و هشتم عبادت را ترك كند، و در روز نهم و دهم كارهای استحاضه را به جا آورد و كارهایی را كه بر نفساء حرام است ترك نماید، و اگر بیشتر از ده روز خون دید، از روز بعد از عادت او استحاضه می‌باشد.

مسأله 525- زنی كه در حیض عادت دارد، اگر بعد از زاییدن تا یك ماه یا بیشتر از یك ماه پی در پی خون ببیند، به ‌اندازۀ روزهای عادت او نفاس است، و ده روز از خونی كه بعد از نفاس می‌بیند اگرچه در روزهای عادت ماهانه­اش باشد استحاضه است، مثلاً زنی كه عادت حیض او از بیستم هر ماه تا بیست و هفتم آن است، اگر روز دهم ماه زائید و تا یك ماه یا بیشتر پی در پی خون دید، تا روز هفدهم نفاس و از روز هفدهم تا ده روز حتّی خونی كه در روزهای عادت خود كه از بیستم تا بیست و هفتم است می‌بیند استحاضه می‌باشد، و بعد از گذشتن  ده روز اگر خونی را كه می‌بیند در روزهای عادتش باشد حیض است، چه نشانه‌های حیض را داشته باشد یا نداشته باشد؛ و همچنین است اگر روزهای عادتش نباشد ولی نشانه‌های حیض را داشته باشد، اما اگر خونی كه بعد از گذشتن ده روز از نفاس می‌بیند، در روزهای عادت حیض او نباشد و نشانه‌های حیض را هم نداشته باشد، استحاضه است.

مسأله 526- زنی كه در حیض عادت ندارد، اگر بعد از زایمان تا یك ماه یا بیشتر از یك ماه خون ببیند، ده روزِ اوّل آن نفاس و ده روز دوم آن استحاضه است، و خونی كه بعد از آن می‌بیند، اگر نشانۀ‌ حیض را داشته باشد حیض، و گرنه آن هم استحاضه می‌باشد.

 

 

 

پاسخی بگذارید