پنجاه و یکمین سالگرد ارتحال مرجع ماندگار شیعه و زعیم راحل حوزه های علمیه مرحوم آیت الله العظمی سید حسین طباطبایی بروجردی(اعلی الله مقامه الشریف) همزمان با سیزدهم شوال در مسجد اعظم قم برگزار می گردد.
همزمان با سیزدهم شوال و پنجاه و یکمین سالگرد ارتحال مرجع ماندگار شیعه و زعیم راحل حوزهای علمیه مرحوم آیت الله العظمی سید حسین طباطبایی بروجردی(اعلی الله مقامه الشریف) و به منظور بزرگداشت نام و یاد آن فقید علم و تقوی که با یک دنیا اخلاص و پایمردی ،در تقویت و تحکیم حوزه مقدسه علیمه قم در جوار بارگاه کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) و همچنین در مسیر اعتلاء نام شیعه و مکتب اهل بیت علیهم السلام تلاش نمودند، روز سه شنبه 12 شوال 1431 برابر با 30 شهریور 1389 بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد اعظم قم، گردهم می آییم. متن ذیل بخشی از زندگی نامه آن مرجع بزرگ و عالم وارسته است.
آیت الله العظمی بروجردی ( ره ) در ماه صفر 1292 هجری قمری در شهر بروجرد دیده به جهان گشود. در سن 7 سالگی برای تحصیل به مکتب رفت ، علوم مقدمات را نزد پدر و اساتید آن روز بروجرد آموخت ، در سن هجده سالگی به اصفهان رهسپار شد و مدت چهار سال در مدرسه صدر اصفهان معلومات خود را تکمیل نمود . در سال (1314)قمری مطابق با (1272) شمسی پس از بازگشت از اصفهان ازدواج کرد و مجدداً به این شهر عزیمت کرد و پنج سال دیگر هم به تحصیل و تدریس علوم و فنون مختلفه اهتمام ورزید در این دو سفر 9 ساله علوم فقه و اصول و فلسفه و ریاضی را از محاضر فقهاء و حکمای نامی آن عصر همچون مرحوم میرزا ابوالمعالی کلباسی، سید محمد تقی مدرس ، سید محمد باقر درچه ای ، ملامحمد کاشانی ، جهانگیرخان قشقایی حکیم مشهور ، فرا گرفت و به تدریس فقه ، اصول و دیگر علوم پرداخت در سال 1329 ( هـ . ق ) از بروجرد به نجف اشرف رهسپار و به حوزه درس مرحوم آیت الله آخوند ملا محمد کاظم خراسانی در آمد . نه سال از محضر آن فقیه بهره گرفت و در محضر آیت الله شریعت اصفهانی به تحصیل علوم فقه و رجال پرداخت .
آیت الله بروجردی در اواخر سال 1328 « هـ . ق » پس از دریافت اجازه اجتهاد به وطن مراجعت کرد . 6 ماه پس از ورودش به بروجرد ، پدرش بدرود حیات گفت و ناگزیر در وطن ماندنی شد .
از تألیفات ایشان ، تعدادی منتشر شده است . در همان سالهای اول که از نجف اشرف برگشته بودند کتاب « عروة الوثقی » مرحوم آیت الله محمد کاظم یزدی را حاشیه کرد که این اولین عروةالوثقی بود که چاپ و منتشر شده بود . بسیاری از مردم به ایشان رجوع کردند .
در سال 1345 ( هـ .ق ) در سن 52 سالگی به زیارت بیت الله الحرام مشرف گردید و در راه برگشت 8 ماه در نجف اشرف توقف کرد و در سال 1345 هـ . ق از راه بصره به ایران بازگشت . در سال 1364 هجری قمری به واسطه بیماری به تهران مسافرت نمود و 2 ماه بستری گردید و عموم طبقات ، شاه و نخست وزیر، وزراء ، علماء و نمایندگان مجلس و … از ایشان ملاقات می کنند . پس از بهبودی ، آیت الله خمینی و تعدادی از علماء دیگر از ایشان دعوت می کنند که به قم بیاید و ایشان پس از استخاره به قرآن کریم عزم خود را برای رفتن به قم و تصدی حوزه علمیه آن جزم نمود و تاریخ 14محرم سال 1364مطابق با 9دی ماه 1324هـ . ش رهسپار قم گردید . ایشان پس از ورود به قم صبح ها در مدرسه عشقعلی، فقه و در مدرسه فیضیه، اصول تدریس می کردند ، تدریس فقه را تا پایان عمر رها نکردند .
از جمله خدمات آیت الله بروجردی در قم ایجاد مساجد بخصوص مسجد اعظم ، مدارس و کتابخانه ها و … بود ، آیت الله بروجردی فقید، 4 فرزند ، 2 پسر و 2 دختر داشتند .ایشان پس از هفتاد سال تلاش علمی و فعالیتهای اجتماعی و سیاسی در صبح روز پنجشنبه13شوال 1380 هـ .ق.برابر با 10/1/1340 ش . در حالی که 88 بهار زندگی را پشت سرگذاشته بود ، چشم از جهان فرو بست ، یاد و خاطره اش گرامی باد.