حوزه علمیه بروجرد، یکی ازقدیمی‌ترین حوزه‌های علمی درغرب ایران است وسکونت عالمان فاضل و وجود مدارس علمی پررونق، این شهر را به یکی از شهرهای عالم خیزتبدیل کرده بود. درباره این شهر چنین نقل شده است.
روزی علما و مجتهدین شهر را تا هفتاد نفر شمردند و تازه معلوم شد که افرادی همانند حاج سید شفیع بروجردی، صاحب «قواعدالاصول» که مرحوم شیخ مرتضی انصاری در راه سفر به عراق، مدت شش ماه برای درک محضر او و نیز درس مرحوم ملا اسدالله بروجردی، دربروجرد توقف کردند، از قلم افتاده است».
اما حوزه بروجرد در زمان ورود آیت‌الله بروجردی و سکونت وی در زادگاهش، به دلائل نامعلومی از رونق علمی برخوردار نبوده است و با تلاش و جدیت فراوان آن عالم بزرگوار، حوزه بروجرد رونق ویژه‌ای به خود گرفت. آیت‌الله سلطانی طباطبایی درباره اقدامات آیت‌الله بروجردی در ساماندهی حوزه بروجرد می‌گوید:
«متاسفانه در زمان ورود آیت‌الله بروجردی، مدرسه‌های علمی بروجرد، معمور و دایر نبود و تعداد اندکی از اهل علم بودند که روز میآمدند و در حجره‌ها را باز می‌کردند؛ مختصر تحصیلی می‌شد؛ اما آن گونه که باید و شاید، حوزه زنده نبود؛ پس از آمدن آیت‌الله العظمی بروجردی، اهل علم جمع شدند و ایشان فرمود: بهتر است که مدرسه شبخواب داشته باشد. آن بزرگوار، آقایان را ترغیب کردند به این که مدرسه را احیا کنند؛ شهریه مخصوصی هم برای کسانی که شبها در مدرسه باشند و به تحصیل ادامه دهند، مقرر کردند. در همین زمان بود که من برای تحصیل علوم دینی وارد حوزه شدم وجزء ساکنین این مدرسه قرار گرفتم. با تشویق آیت‌الله العظمی بروجردی مدرسه رونق گرفت؛ تحصیلات بیشتر شد اوضاع سر و صورت علمی پیداکرد.