ايشان، هفتساله بود كه به مكتب رفت. پس از گذراندن دورهى مكتبخانه، به مدرسهى «نوربخش» كه در آن زمان، مجمع فضلا و مركز علميهى بروجرد بود وارد شد و تا هجده سالگى در اين مدرسه، به فراگيرى علومى مانند صرف و نحو و… و دورهى سطح اصول و فقه پرداخت.
از همان آغاز، حافظهى قوى و استعداد سرشار و ذكاوت بىنظير او، حكايت از آيندهاى درخشان داشت.
هجرت به اصفهان
از آن جا كه حوزهى علميهى بروجرد، ديگر نياز علمى او را پاسخگو نبود، در آغاز سال هزار و سيصد و ده قمرى به اصفهان كوچيد.
اين سفر، چهار سال طول كشيد و ايشان در اين مدت، با جديت و پشتكار در مدرسهى صدر اصفهان، به خوشه چينى از اساتيد بزرگ آن زمان پرداخت.