مرحوم حجت الاسلام محمد تقی فلسفی می گوید:
خلاصه منبر من به لطف الهی این روش را به وعاظ آموخت که چون دین برنامۀ زندگی سعادت بخش است؛لذا مطالب منبر باید مربوط به اصلاح اخلاق فردی واجتماعی باشد وبا مردم آن گونه سخن گفته شود تا دین را داخل در زندگی آنها سازد.آن سبک منبر وسخن گفتن خیلی ارزنده و نو بود.
با توجه به ازدحام انبود جمعیت برای اینکه صدای من به همه برسد،تولیت برای اولین بار ناچار شد بلندگوی دوبله روی حوض وسط صحن،به صورت معلق برای جمعیت حاضر در صحن وبلندگوی دیگری هم برای کسانی که در بیرون از صحن بودند،بگذارد.
مرحوم آیت الله بروجردی هم با علاقۀ فراوان هر روز در منزل خودشان در ساعت منبر من حاضر می شدند ویک روز هم تخلف نمی کردند.یک شب هم برای استماع منبرم به صحن مطهر می آمدند.
ایشان خودشان به من می گفتند:«شما چون منبر می روید؟من می بینم آقایان مجتهدین،اعضای شورای فتوا ومدرسین می آیند ومی گویند فلانی خیلی خوب صحبت کرد.مأمورین دولت وفرماندار هم همین را می گویند،کسبه وتجار هم می گویند فلانی خوب صحبت کرد،حتی خانم هایی که از منزل ما به مجلس می روند،همین نظر را دارند». بعد می فرمودند:«خوب است شما این روش خودتان را مبنا قرار دهید وبه دیگران نیز بیاموزید».حتی افزودند که در تهران هفته ای یک روز جلسۀ تفسیر قرآن تشکیل دهید ودر خلال بحث تفسیر،در خصوص مسائل مربوط به منبر وطرز بیان، مطالبی را عنوان والقا کنید تا آنها فرا بگیرند.
من هم به دستور ایشان در تهران مجلس مورد نظر را تشکیل دادم وسالیان دراز صبح های جمعه تفسیر می گفتم و هم طلاب از قم می آمدند وهم عده ای از وعاظ تهران شرکت می کردند.آنها در همان اتاق منزل ما می نشستند واتاق پر می شد.در خلال بحث تفسیر آیات،نکاتی هم دربارۀ منبر طرح می کردم.
……………………………………………
دوانی،علی،خاطرات و مبارزات حجت الاسلام فلسفی،چاپ مركز اسناد انقلاب اسلامی ،بهار 1382،ص182.