مرحوم آیت الله بروجردی از جمله فقهایی بود که تسلط شگرفی بر ادبیات عرب داشتند و هر زمان که از جهت ادبی بحثی در جلسه ی درس پیش می آمد ، ایشان با خواندن بیتی از ابیات الفیه ابن مالک مشکل را حل می کرد و به بحث خاتمه می داد . دو نامه عربی از مرحوم آیت الله بروجردی در مجله « رسالة الاسلام» دار التقریب قاهره منتشر شده است که هر دو حکایت از تسلط ایشان به انشای عربی دارد اما با تمام این احوال تا اواخر عمر نیز در پی یادگیری نادانسته ها بودند و اگر احیاناً در جایی اشتباهی می کردند و کسی آن اشتباه را به ایشان گوشزد می نمود بسیار مسرور و شادمان می شدند . از جمله در بحث اوقات صلاة مغرب ، فقها می گویند باید « حمره مشرقیه از قمة الرأس»بگذرد ایشان این لفظ را به ضم قاف خواند و فردای آن روز ، به تصحیح آن پرداخت و فرمود : برخی از فضلا تذکر داده اند که به کسر قاف است . در بحث قبله مطرح شد که ستاره جدی در برخی از سرزمینها ، نشانه ی قبله به شمار می رود . ایشان نام این ستاره را به ضم جیم تلفظ کردند . مرحوم شیخ علی اکبر ادیب اهری ، یادآور شد تلفظ صحیح آن به فتح جیم است . ایشان فوق العاده از او تشکر کردند.
…………………………………………………………..
تهوری،مسلم، آیت الله بروجردی و اتحاد دنیای اسلام( منادیان تقریب 3)،ص 43.